Knieartrose: symptomen, behandeling

Onder de ziekten van het musculoskeletale systeem is osteoarthrose een frequentieleider. Er wordt aangenomen dat de overgrote meerderheid van de bevolking van de planeet op 60 -jarige leeftijd de eerste tekenen heeft van veranderingen in het articulaire kraakbeen, en 14% heeft al manifestaties van osteoarthrose. De meest voorkomende versie van deze ziekte is osteoarthrose van de kniegewrichten.

Toch "artrose" of "artritis"?

Meng deze twee concepten niet. Arthrose is het proces van het veranderen van voornamelijk de structuur van de gewrichten, en artritis is een ontsteking die zowel kan optreden tegen de achtergrond van de "onaangeroerde" structuur als tegen de achtergrond van artrose.

Veranderingen in bot met artrose kunnen worden vergeleken, bijvoorbeeld met geknoopte gezwellen op een boomstam, die dicht bij het betonnen hek groeit en druk op dit hek uitoefent met al zijn gewicht.

Normaal gesproken wordt het oppervlak van de botten die op elkaar worden gericht gescheiden door twee lagen kraakbeen en meniscussen (extra kraakbeenplaten). Naast de rol van de "buffer" tussen de botten, levert het kraakbeen de glide van de botten en de mechanische correspondentie met elkaar. Meniscus, die, vanwege grote of kleine (maar frequente) verwondingen, en ook hun elasticiteit verliezen, volledig of gedeeltelijk meer kan uit elkaar gaan.

Met de leeftijd, en vooral in aanwezigheid van een erfelijke aanleg, is gewrichtskraakbeen dunner. Dat is de reden waarom de botten van de heupen en onderbenen, die het kniegewricht vormen met hun uiteinden, elkaar gevaarlijk naderen, wrijving kan zelfs tussen hen opkomen.

Meestal parallel met het dunner worden van het kraakbeen door de jaren heen, treedt een andere onaangename gebeurtenis op: de hoeveelheid intra -articulaire vloeistof neemt af. Deze vloeistof is niet alleen een puur mechanische "smering" van het gewricht van binnenuit. Het biedt voeding van botten, menisci en gewrichtskraakbeen. Schending van de "levering" van al deze structuren is een echte ramp voor het gewricht!

Als er een fysieke overbelasting van het gewricht is, verschijnen botuitgroei op de oppervlakken van de botten en beginnen te groeien, meer vergelijkbaar met wijzen of spikes. Voor het kniegewricht zijn dergelijke overbelastingen het tillen van gewichten (inclusief het overgewicht van je eigen lichaam!), Fysiek werk met de nadruk op knieën (bijvoorbeeld het wieden van de tuin), constant lopen op de trap, rennen, ongemakkelijke schoenen, platte voeten, platte voeten en vele anderen. Nu is het gemakkelijk om je voor te stellen wat er in het kniegewricht gebeurt tijdens de ontwikkeling van artrose, en hoe het zich in uiterlijk manifesteert.

Hoe werkt het gewricht?

Ieder van ons heeft het gewrichtskraakbeen vele malen aan het einde gezien, bijvoorbeeld kippenbeen. Het omvat kleine gebieden van contact op botten. Onder het gewrichtskraakbeen bevindt zich een subchondrale of geduldige bot. Het menselijke musculoskeletale systeem is op een vergelijkbare manier gerangschikt.

De meeste gewrichten van de persoon bestaan uit botten, synoviale (articulaire) schaal en intra -articulaire vloeistof.

Wat gebeurt er met het gewricht met artrose?

Onder invloed van al die belastingen die al zijn genoemd, is er een verdichting en groei van het slanke bot, als gevolg hiervan, verhoogd trauma van het gewrichtskraakbeen.

Producten van de cartridge van het kraakbeen gevormd door microtrauma vallen in de synoviale vloeistof. Het is van nature zo gerangschikt dat ze vreemde stoffen zijn voor de synoviale schaal en zijn ontsteking veroorzaken. De vorming van synoviale vloeistof wordt verstoord, wat meestal een soort "transportband" is, vergelijkbaar met een continue cyclus van verrijking en zuivering van bloed. Bovendien wordt de gewrichtsvloeistof minder dan hyaluronzuur. Het is de moeite waard om over dit zuur te vertellen.

Hyaluronzuur zorgt voor de viscositeit van de synoviale vloeistof, creëert het "buffereffect" en het "smeereffect" tussen de botten, waardoor hun wrijving tegen elkaar wordt verminderd. Het is dankzij deze stof dat de articulaire vloeistof in consistentie lijkt op eiwit, niet op water. Een andere belangrijke rol van hyaluronzuur is om de afgifte van voedingsstoffen uit de gewrichtsvloeistof diep in het gewrichtskraakbeen te waarborgen, omdat er nergens de voeding naartoe kan brengen: bloedvaten zijn niet direct geschikt voor het kraakbeen. Op dezelfde manier worden de "uitgegeven" stoffen van kraakbeen in de gewrichtsvloeistof verwijderd: met behulp van hyaluronzuurmoleculen.

Dus, een verbeterde botafdichting vindt plaats en ondraaglijke omstandigheden worden gecreëerd voor gewrichtskraakbeen.

Het kraakbeen ontvangt een signaal om zich aan te passen aan deze extreme omstandigheden, en de verandering ervan begint, op een andere manier wordt het remodellering genoemd. Dit wordt voornamelijk gemanifesteerd door een afname van de elasticiteit van kraakbeen.

In het late stadium van de ontwikkeling van artrose wordt het bot stijf, maar tegelijkertijd fragieler, wordt het kraakbeen zelf gedeeltelijk geïmpregneerd met calcium - verkalkt.

Symptomen

De ontwikkeling van artrose begint met lichte pijn in de knie en verschijnt na het lopen van de trap, lichamelijke activiteit, lang lopen te voet. Zulke milde pijn kan enkele maanden of zelfs jaren verschijnen. Dan worden ze meer uitgesproken. In het beginfase van de ontwikkeling van de ziekte zijn de kniebeenderen niet vervormd, maar een lichte zwelling van het gewricht zelf kan worden waargenomen.

In de tweede fase van de ontwikkeling van de ziekte wordt de pijn intenser en treedt op na een lichte belasting. Naast pijn verschijnt een crunch in het kniegewricht, dat verschilt van het gebruikelijke zachte misbruik van een gezonde gewricht met pijn. Bovendien wordt de vervorming van het gewricht merkbaar, worden de botten om aan te raken breder en onbeleefd. De knie met meer dan 90 graden wordt problematisch.

In de derde fase van de ziekte wordt de kniepijn ernstig en constant, zelfs niet zelfs in de rustperiode. De mobiliteit van de knie wordt minimaal, vaak buigt deze niet meer dan 90 graden en strekt zich niet uit tot het einde. De vervorming van de botten van het gewricht wordt zo sterk dat er een valgus (X-vormige) of variabiliteit (O-vormige) kromming van de benen is.

Diagnostiek

Inspectie

In de vroege stadia van de ziekte wordt het gewricht niet veranderd, mobiel, de spieren eromheen worden bewaard en sterk genoeg. Alleen door palpatie (druk) van bepaalde punten, vaker op het binnenoppervlak van het gewricht, is lokale (lokale) pijn bepaald. De dokter vraagt de patiënt om verschillende squats uit te voeren, buigen, zijn been in de knie recht te zetten, legt zijn gezicht op de bank en leidt zelf flexie-extensies (dit wordt "passieve" bewegingen genoemd). In dit geval kunt u, naast pijn en het beperken van het volume van bewegingen, de crunch bepalen, klikken op de gewrichten. Met een uitgesproken inflammatoire component wordt het gewricht in grootte verhoogd, lijkt het met vloeistof "opgepompt". Met een verreikingproces kan buigen in de knie gedeeltelijk of volledig afwezig zijn, wanneer onderzocht, lijkt het oppervlak van het gewricht ongelijk, knolachtig, het ledemaat kan worden gebogen (verplaatsing van de as van de ledemaat, "toegenomen").

Laboratorium- en instrumentaal onderzoek

• Het verplichte laboratoriumonderzoeksprogramma omvat Algemene, biochemische en immunologische bloedtesten, urine -analyse. In de algemene bloedtest zal de aandacht worden besteed: het verhoogde niveau van leukocyten en de verhoogde snelheid van erytrocytafzetting, wat duidt op ontsteking. In de biochemische analyse van bloed zijn de metabole metabole indicatoren belangrijk, het niveau van "lever" -enzymen. Bij immunologische analyse zal de aanwezigheid of afwezigheid van tekenen van systemische ontsteking worden bepaald-dit wordt bewezen door het niveau van C-reactief eiwit. Urine -analyse onthult het gehalte aan "zand" - urinezuurkristallen.
• Analyse van synoviale (articulaire) vloeistof Het wordt voorgeschreven in het geval dat deze vloeistof in voldoende hoeveelheden verkeert. Dat wil zeggen, wanneer het gewricht wordt gezwollen, gezwollen. In omstandigheden van naleving van steriliteit doorboort de arts de gewrichtscapsule op een strikt gedefinieerde plaats, steekt de naald in de gewrichtsholte en verwijdert vervolgens overtollige vloeistof. Een deel van het verkregen materiaal komt in het laboratorium voor analyse. Aan het einde van de procedure wordt het ontstekingsremmende medicijn uit de glucocorticosticosteroïde groep meestal toegediend in de gewrichtsholte (bijvoorbeeld diprospan).
• radiografie. Een foto van beide kniegewrichten is verplicht, dit is noodzakelijk om een zieke knie te vergelijken met een gezonde. Op de foto wordt aandacht besteed aan de breedte van de gezamenlijke kloof (het wordt beoordeeld door de staat van meniscus en kraakbeen), de aanwezigheid of afwezigheid van botspikes-osteophytes, tekenen van vernietiging (vernietiging) van botten.
• Echografie van de kniegewrichten Hij zal vragen beantwoorden over het behoud van meniscus, de aanwezigheid van een bakker -cyste, de ernst van ontsteking, de aanwezigheid of afwezigheid van urinezuurkristallen (in aanwezigheid van jicht).
• MRI (magnetische resonantie beeldvorming). Deze studie wordt voorgeschreven als een echografie geen uitputtend antwoord geeft op vragen van een specialist. MRI is verplicht voor patiënten die van plan zijn om artroscopie uit te voeren.
• Artroscopie. Hiermee kunt u visualiseren, dat wil zeggen persoonlijk de toestand van het gewricht beoordeeld. De methode is onmisbaar voor controversiële diagnoses, verdenking van traumatische schade aan meniscussen en ligamenten (vervolgens direct tijdens de studie, het is mogelijk om snel gescheurde meniscus of ligamenten te verwijderen).

Behandeling van artrose van het kniegewricht

De principes van uitgebreide behandeling moeten worden gevolgd, waaronder:

1. Gedetailleerd bewustzijn van de patiënt over de ziekte

2. Het gebruik van fysiotherapie -oefeningen, waaronder: specifieke oefeningen voor de gewrichten in de liggende positie, zwemmen
3. Het handhaven van een optimaal lichaamsgewicht
4. Het dragen van een orthese (zacht verband of op zijn minst een elastisch verband) tijdens een verhoogde belasting op het gewricht - op de weg, tijdens een wandeling, enzovoort.
5. Niet -Keratieve methoden (fysiotherapie). Dit type behandeling geeft uitstekende resultaten juist bij artrose van het kniegewricht (gonarthrose). Blijkbaar is dit te wijten aan het feit dat het gewricht beschikbaar is voor de invloed van factoren zoals magnetische en laserstraling. Om het kniegewricht te behandelen, kunt u magnetische stromen, UHF, cryo-blootstelling gebruiken (vertaald uit het Grieks betekent het effect van kou). Fysiotherapeutische procedures zijn wijdverbreid, behandelingscursussen zijn meestal kort - 10, maximale sessies dagelijks of om de andere dag. Het moet alleen worden herinnerd over mogelijke contra -indicaties, waaronder tumorprocessen, ziekten van de schildklier en bekkenorganen, evenals systemische (auto -immuun) ontstekingsziekten.
6. Drugstherapie.

Principes van artrose -therapie:

• Verlicht de pijn
• vertraag de verdere vernietiging van gewrichtsstructuren
• Herstel de verloren gezamenlijke functie.

Niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen

Voor pijnverlichting worden medicijnen van de NSAID lee nsaid -niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen gebruikt. Ze worden gebruikt in en in de vorm van toepassingen (toepassing op de huid). Toepassingen (lokale therapie) zijn een zeer effectieve methode, vooral als het gaat om de vroege stadia van de ziekte. Voordat u een gel of crème die NSAID's bevat, is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat er geen veranderingen op de huid zijn, of het nu uitslag, pustules of scheuren is. De algemene regel van de lokale behandeling is om de geselecteerde crème of gel minstens twee keer per dag te gebruiken, en als onaangename sensaties ontstaan - om te annuleren naar de volledige verdwijning van deze manifestaties. Intramusculaire toediening van pijnstillers wordt momenteel niet aanbevolen, omdat het risico op bijwerkingen als gevolg van toediening met behulp van een spuit niet afneemt, maar eerder het tegenovergestelde. In het geval van uitgesproken ontsteking is de accumulatie van een grote hoeveelheid vloeibare, intra -articulaire glucocorticosticosteroïden toegestaan, maar er moet worden opgemerkt dat deze procedure niet meer dan 1 keer elke 3 maanden moet worden uitgevoerd.

Chondroprotectoren

Een hoger "stap" ontstekingsremmend effect met artrose zijn chondroïtine- of glucosamine -preparaten. Ze vechten, net als NSAID's, met ontstekingen op het niveau van dunne gewrichtsstructuren, maar hebben minder bijwerkingen en behouden ze, nog belangrijker, hun ontstekingsremmende effect enkele maanden na de annulering.

Chondroprotectoren zijn een collectieve naam voor een groep medicijnen die tegelijkertijd chondroïtinesulfaat en glucosamine bevatten - "bouwstenen" van kraakbeen. Ondanks de schijnbare hoge kostenbehandeling met chondroprotectoren, is hun gemak voor patiënten en de effectiviteit moeilijk te overschatten. Ten eerste worden deze stoffen, van binnen geaccepteerd, perfect geabsorbeerd uit de maag, en de verliezen van het medicijn "langs de weg" naar het kraakbeen zijn minimaal. Ten tweede zijn ze in staat om ontstekingen in het gewricht te onderdrukken en vertraag ze bovendien het proces van vernietiging van het gewrichtskraakbeen betrouwbaar! Meestal zijn ze voorgeschreven cursussen, omdat ze een vrij lange "aas" hebben die enkele maanden duurt, en soms zelfs tot zes maanden.

Hyaluronzuur -gebaseerde geneesmiddelen zijn de zo -aangedane hyaluronaten. Deze fondsen worden verkocht in de vorm van voorbereide spuiten voor intra -articulaire toediening. Hyaluronetten zijn een kunstmatige synoviale vloeistof. Het effect van de behandeling met deze methode kan tot 12 maanden duren.

Chirurgische behandeling van artrose van het kniegewricht

Net als bij artrose van de heupgewrichten, komt het in het geval van ernstige veranderingen en aanhoudend verlies van functie op de operatie. Met gonarthrose worden momenteel twee soorten interventies uitgevoerd: arthrodese (bewegingloze verbinding) en endoprosthetica. De eerste bewerking wordt zelden uitgevoerd, volgens speciale indicaties, wanneer de installatie van een endoprosthese om welke reden dan ook onmogelijk is. Het resultaat van deze bewerking is dat de knie onbeweeglijk wordt. Maar het doet geen pijn. Endoprosthetics -operatie is veel winstgevender in termen van functie. Bedenk dat met een groot lichaamsgewicht deze operatie niet wordt uitgevoerd - het risico op complicaties in de postoperatieve periode is te groot. Vanaf het moment van verwijdering van de beschadigde delen van de gewricht en de installatie van de prothese totdat de functie volledig is hersteld, gaan niet meer dan drie weken voorbij.

Hoe kan belachelijke osteoarthrose dreigen?

Na verloop van tijd keert osteoarthrose niet terug, maar verergert alleen maar, vooral met behoud van provocerende factoren. Overweeg de belangrijkste bronnen van gevaar voor de gezondheid en het leven van een patiënt met artrose.

• Chronische pijn van verschillende intensiteit - Een zeer belangrijke risicofactor, vooral bij ouderen. Voortdurend ervaren onaangename sensaties kunnen leiden tot slaapstoornissen, een verminderde achtergrond van stemming en zelfs depressie. Het is moeilijk om te voorspellen welke keten van bijwerkingen aan de beursgenoteerde fenomenen trekt.
• Pathologie van aderen. Constante ontsteking in het knieoppervlak kan de groei van botspikes-osteophyten, die popliteale vaten mechanisch kunnen verwonden, leiden tot de ontwikkeling of progressie van spataderen van de aderen van de benen. Soms weigeren orthopedisten om de knieën te bedienen totdat spatknopen worden verwijderd, maar flebologen (adersspecialisten) beginnen niet met een operatie in aderen totdat er uitgesproken veranderingen in de kniegewrichten zijn.
• Verminderde ledemaatfunctie. Met een verreikingproces kan het gewricht het vermogen om te bewegen volledig verliezen, en dit is in de meeste gevallen een teken van handicap.
• betrokkenheid van andere gewrichten. We hebben al ontdekt hoe zo'n schijnbaar gewoon fenomeen, zoals platte voeten, het kniegewricht kan "trekken" en leiden tot de ontwikkeling van osteoarthrose. Op dezelfde manier - langs de ketting - is er een betrokkenheid bij het pijnlijke proces van het kniegewricht vanaf de andere kant. Als de patiënt de aanbevelingen verwaarloost, weigert een wandelstok te dragen, en er de voorkeur aan geeft "hinken op zijn twee", ontwikkelt artrose van de heupgewrichten zich vrij snel. De benen zijn gedraaid, de gang wordt een "eend".
• onbeweeglijkheid. Deze ernstige complicatie van de ziekte treedt op in gevallen waarin de botten van het gewricht sterk worden vernietigd, er is geen kraakbeen, de beweging in het gewricht is sterk pijnlijk of onmogelijk vanwege de fusie (dit wordt "ankylose" genoemd) van de botten met elkaar. In deze situatie kan alleen een operatie de patiënt helpen, maar alleen als deze technisch haalbaar is. Overwinnen is gevaarlijk in algemene zin: het veroorzaakt obesitas, osteoporose, spieratrofie, de snelle ontwikkeling van ziekten van interne organen. Bovendien moet een geïmmobiliseerde persoon natuurlijk voortdurend voor zichzelf zorgen.
• Onuitvoerbaarheid. Helaas zijn er een aantal staten die de operatie onmogelijk maken, en een van hen is verre, "verwaarloosde" artrose bij patiënten ouder dan 80 met ernstige gerelateerde ziekten.

Preventie

• Gezamenlijke verwondingen uitsluiten. Het lijkt erop: er is niets eenvoudiger. Een tijdlang is het niet moeilijk om sprongen te laten, rennen, op de trap lopen, dansen, hoge hakken. In de praktijk blijkt dat het dit punt is dat de meeste protesten van patiënten veroorzaakt. Een persoon, als hij onlangs lijdt, is meestal niet klaar voor het feit dat een belangrijk punt in zijn dagelijkse leven zal worden gemist. Maar als u deze tips niet volgt, bestaat er een gevaar voor een snelle afname van de kwaliteit van leven en handicap.
• Gewicht verminderen en het binnen optimale limieten behouden is een uiterst belangrijke aanbeveling! Hoe een wonderbaarlijk effect dit of die tool ook heeft, dikke mensen zullen het niet kunnen waarderen. Omdat terwijl de gewrichten met overgewicht worden overbelast, microtrauma's dagelijks worden herhaald. Dit kan alle inspanningen tot "nee" verminderen. Bovendien is obesitas voor sommige behandelingsmethoden een directe contra -indicatie.
• Wandelen met steun. De universele regel voor het lossen van de gewricht met behulp van de ondersteuning is deze: een stok, kruk of leuning moet in de hand zijn tegenover het aangetaste ledemaat. Dat wil zeggen, als de rechterknie pijn doet, moet de stok links worden bewaard en vice versa.
• Correctie van platte voeten. Het lijkt erop, hoe kunnen platte voeten en artrose van het kniegewricht worden verbonden? Het blijkt direct. Als de voet onjuist is geïnstalleerd (nu hebben we het over longitudinale of gemengde platte voeten, niet over de dwars), wordt de belasting herverdeeld in de kniegewricht. In dit geval valt de ernst van het lichaam met een stap niet in het midden van het gewricht, maar aan de rechterkant of links ervan. Dienovereenkomstig lijdt de rechter- of linker meniscus meer, en omdat het meer lijdt, verslijten we sneller. Vervolgens komt de 'wachtrij' van het gewrichtskraakbeen waar de meniscus niet met zijn functie kan omgaan. Dit proces eindigt met de vorming van typische eenzijdige "arthrose" veranderingen in het kniegewricht (het uiterlijk van botuitgroei).