Osteochondrose van de lumbale wervelkolom: tekenen en behandeling

Destructieve aandoeningen kunnen zich in elk deel van de wervelkolom ontwikkelen, maar de hoge belasting op de onderrug als gevolg van de rechten van een persoon bepaalt het uiterlijk van veranderingen in dit segment. Osteochondrose gaat gepaard met pijn in de onderrug. Alleen een arts kan de symptomen en de behandeling van pathologie correct bepalen. In therapie worden medicijnen en fysieke oefeningen gebruikt, in gevorderde stadia kan een operatie nodig zijn. Als aanvulling op de hoofdbehandeling is het gebruik van folk -remedies toegestaan.

Wat is osteochondrose

Met osteochondrose begint een pathologische verandering - met een pulpoire kern van tussenwervelschijven met een geleidelijke overgang naar het weefsel van een vezelachtige ring. Het verzwakt, kan niet bestand zijn tegen een toenemende belasting, waardoor een gedeeltelijke en vervolgens de beweging van de schijf uit zijn fysiologische positie begint. Dit gebeurt wanneer vezelige vezels niet bestand zijn tegen toenemende druk en breken.

Terwijl de schijfstructuur vernietigt, vordert de vernietiging van de nabijgelegen weefsels. De betrokkenheid van de dichtstbijzijnde wervels, hun gewrichten en ligamenten begint in het pathologische proces. Elke wervel heeft een sponsachtige stof van binnenuit en een externe compacte botcontour bestaande uit records. De buitenste laag biedt hardheid en stelt u in staat om zware belastingen te weerstaan. De wervel heeft ook een rood beenmerg dat verantwoordelijk is voor hematopoëse.

Lange tijd treden, met osteochondrose, complexe vasculaire en biochemische veranderingen op. Botweefsel verandert constant: sommige cellen worden vernietigd, nieuwe komen op hun plaats. Normaal gesproken wordt de vorming van meer duurzame en vaste cellen met constante belasting gestimuleerd. Daarom wordt met overmatige overbelastingen de overheersing van dichte stof gevormd.

De oorzaken van pathologie

Kenmerken van het moderne leven en een sterke afname van de motorische activiteit van de mens leiden tot een verzwakking van spiervezels en een afname van hun toon. In een gemiddelde persoon is de achterste dag meestal een gebogen positie, wat leidt tot overbelasting van de flexiespieren. Deze factor wordt beschouwd als de belangrijkste van het uitlokken van degeneratieve veranderingen.

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van osteochondrose:

1. Involutionary. De etiologie van de ziekte is de slijtage van de schijven. Dit wordt vooral vergemakkelijkt door een zittende levensstijl en de aanwezigheid van slechte gewoonten.
2. Spier. Overtredingen in de structuur van de wervelkolom zijn te wijten aan onderontwikkeling of verzwakking van het spierkorset van de rug- of constante spierkrampen, evenals inflammatoire processen daarin en het ligamentaire apparaat. Er wordt aangenomen dat het onjuist gecreëerde spierbewegingsstereotype leidt tot degeneratie. Het draagt bij aan de constante overdreven overbelasting van de involutie van kraakbeen en andere wervelkolomstructuren.
3. Auto -immuun. Het proces van vernietiging van wervels en tussenwervelschijven ontwikkelt zich volgens hetzelfde schema als reumatoïde artritis. Een dergelijke veronderstelling wordt beschouwd als dicht bij de waarheid, omdat biochemische aandoeningen voor collagenose zeer vergelijkbaar zijn met veranderingen in de schijven van de schijven, wat leidt tot een verslechtering van weefsel en dystrofie.

De invloed van de pathologie van interne organen, evenals de aanwezigheid van constante microtrauma's bij de ontwikkeling van osteochondrose, is ook bewezen.

Er is een theorie over een erfelijke aanleg van een persoon tot deze kwaal; Sommige artsen zeggen dat overtredingen soms worden veroorzaakt door een verandering in metabole processen en afwijking in het werk van interne secretie.

Bij veel patiënten met uitgesproken aandoeningen worden chronische foci van infectie bepaald.

In verband met langzame progressie wordt gelezen dat osteochondrose zich ontwikkelt onder invloed van verschillende etiologische momenten tegelijk.

Ontwikkelingsmechanisme

Alle symptomen die kenmerkend zijn voor een dystrofische aandoening in het lumbale gebied, kunnen worden verdeeld in twee grote groepen: interne (spinale) en extravertebrial. De laatste zijn verdeeld in reflex en compressie. Afhankelijk van de ernst van de laesie en de aanwezigheid van complicaties, worden vier stadia van de ziekte onderscheiden:

1. De vezelige ring onder invloed van overtollige belastingen en andere factoren begint de structuur te veranderen: scheuren worden erop gevormd. De substantie van de jaskern penetreert hen. Reflexreacties treden op als gevolg van irritatie van vezels van de zenuw die het periosteum, ligamentaire apparaten, vezelige ring innerveert. De irritatie ervan treedt op als gevolg van druk wanneer een hernia wordt gevormd, lokaal oedeem of ontsteking. Een dergelijke overtreding leidt tot het verschijnen van vasomotorische of dystrofische veranderingen. Als gevolg hiervan ervaart een persoon ernstige pijn, permanent of schieten. Reflexaandoeningen bij chronische osteochondrose in het lumbale segment leiden tot de ontwikkeling van lumbago en lumbalgie. En myofasciale pijnen leiden tot beperkende bewegingen. Radiculopathie werkt als een compressiesyndroom, dat meestal de schade aan het lumbosacrale segment vergezelt.
2. De progressie van pathologie leidt tot een toename van de verzakking van de tussenwervelschijf met zijn penetratie in het epidurale gebied. De wervels trekken samen en oefenen verschillende druk uit op de zenuwwortels. Het kan worden uitgedrukt in constante irritatie of ernstige compressie. Deze manifestaties markeren de tweede fase met de ontwikkeling van discogene radiculitis. Meestal wordt een dergelijk fenomeen waargenomen van de vierde lumbale tot de eerste sacrale wervel.
3. Deze fase wordt gekenmerkt door een voortzetting van de druk van de hernia op de nerveuze en vasculaire bundel. Dit eindigt met het verschijnen van parese of verlamming in de extensorspier van de voet. Tegelijkertijd neemt het pijnsyndroom af of verdwijnt.
4. Met de laatste graad wordt de bloedtoevoer en innervatie van het ruggenmerg verstoord met het uiterlijk van disculerende myelopathie. Veranderingen worden stabiel en zijn slecht geleend aan aanpassing van het medicijn.

Klinische symptomen en syndromen

Manifestaties van degeneratieve afwijkingen in de onderrugzone worden gemanifesteerd door pijn van verschillende intensiteit en duur. Bovendien voelt een persoon vermoeidheid, wat tegen het einde van de dag toeneemt, hij slaapt slecht en wordt prikkelbaar. In eerste instantie gaan de symptomen voorbij of worden verminderd na een nachtrust of blijven ze in een horizontale positie, maar dan worden pijnlijke sensaties waargenomen in de ochtend. Daarom wordt de patiënt gedwongen zijn fysieke activiteit te verminderen.

De problemen van het lumbale gebied leiden tot irritatie en ontsteking van de zenuwuiteinden, inclusief de innerverende organen van het bekken. Daarom worden met geavanceerde pathologie aangetast, plassen, problemen in het werk van de interne genitale organen worden opgemerkt. Bij mannen ontwikkelt impotentie zich tegen deze achtergrond.

De bestraling van pijn en verminderde gevoeligheid betreft de onderste ledematen. De patiënt merkt een brandend gevoel op en "kruipen van kippenvel", de huid op de benen wordt bleek, droog en peelt af.

Osteochondrose van de lumbale wervelkolom wordt gemanifesteerd door verschillende syndromen, waarvan de mate van manifestatie varieert bij verschillende patiënten.

Koreshka

De pijn in dit geval treedt op als gevolg van de laesie van de wortels, het is acuut, gelokaliseerd in het schadegebied en gaat in de zone van het onderbeen, billen, heupen en voeten. Om onaangename sensaties te verminderen, verandert een persoon de gebruikelijke loop en leunt naar de achterkant van de inbreuk. De pijn gaat gepaard met zweten, dat wordt vervangen door koude rillingen, intensiveert wanneer ze proberen na een ruststatus scherp te bewegen.

Vanwege een afname van spierspanning en hun geleidelijke atrofie, wordt het onmogelijk om gewoon werk te verrichten. In een gevorderd stadium ontwikkelt de verlamming van het ledemaat, schending van het werk van interne organen in het bekken.

Ischemisch

Osteochondrose gaat gepaard met schade aan niet alleen zenuwuiteinden in het lumbale gebied, maar ook bloedvaten. Hun compressie leidt tot spasme, die constant wordt naarmate het verslechtert. Klinisch wordt dit fenomeen gemanifesteerd in de vorm van intermitterend chroma.

Het gebrek aan voedingsstoffen en zuurstof treedt op in de organen van het bekken. Dit verergert de problemen van urineren, ontlasting en potentie nog meer.

Pijn

Het uiterlijk van pijn is het vroegste teken van osteochondrose. De intensiteit ervan hangt af van de mate van schade. In het begin is de pijn kort van aard, verdwijnt na rust, maar vanaf het begin van de ziekte om lang en pijnlijk te zijn. De verergering van pathologie leidt tot het verschijnen van scherpe branden met straling in het been, lies, billen.

In een laat stadium wordt lijden niet alleen veroorzaakt door fysieke inspanningen, maar zelfs een hoest of niezen. In het lumbale gebied wordt spierharden gepalpeerd, die zich in een constante spastische toestand bevinden.

Gewerveld

Met constante pijn, innervatie en bloedtoevoer treedt een significante vervorming op. Rotten is niet alleen merkbaar op het gebied van het pathologische proces, de architectoniek van de wervelkolom wordt verstoord. Spiertonus neemt af, bekken en bekkenscheeftje treden op. De loop verandert, wordt onzeker. Geleidelijk vindt er een herstructurering van het gehele musculoskeletale systeem plaats.

Complicaties van osteochondrose

Als u de kwaal in de vroege stadia niet behandelt, ontwikkelen zich geleidelijk complicaties, waarvan vele de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderen en zelfs de termijn verminderen. Een verwaarloosd dystrofisch proces leidt tot de volgende overtredingen:

• spierzwakte, atrofie en asthenie;
• schending van urineren en ontlasting (incontinentie);
• de ontwikkeling van ernstige vervorming van de wervelkolom bij mannen in hard fysiek werk en bij vrouwen tijdens de zwangerschap;
• schending van potentie bij mannen;
• verminderde bloedstroom en de ontwikkeling van ischemie;
• uitsteeksel en hernia van de tussenwervelschijf;
• spondylarthrose (groei van spiked -processen);
• parese van de voet;
• spondylose.

Een belangrijk punt bij het overwegen van de kliniek van lumbale osteochondrose is de aanwezigheid van gereflecteerde pijn. Injectie van zenuwstralen leidt tot irritatie van interne (viscerale) organen, waardoor pijn en functionele functie erin veroorzaakt. Dit verklaart de ontwikkeling van dergelijke manifestaties als ademhalingsproblemen, aritmieën, darmen die gepaard gaan met de pathologie van de wervelkolom.

Behandelingsmethoden

Voor de behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom worden verschillende methoden gebruikt.

Medicatie

De medicijnen voor de behandeling van de ziekte zijn NSAID's. Hiermee kunt u tegelijkertijd het ontstekingsproces elimineren en het pijnsyndroom verminderen. Tegelijkertijd met medicijnen voor intern gebruik, wordt lokale therapie met zalven en gels met ontstekingsremmende effecten aanbevolen. Meestal wordt natriumdiclofenac gebruikt, ibuprofen in tabletten of capsules. Soms worden met intolerantie voor ontstekingsremmende geneesmiddelen gebruikt.

Met ernstige pijn worden lokale blokkades met novocaïne of lidocaïne gehouden. In sommige gevallen, met uitgesproken ontsteking tegelijkertijd tijdens de paravertebrale blokkade, worden glucocorticoïden gebruikt met novocaïne. Hierdoor kunt u een afferente geleidbaarheid beïnvloeden en de reflexactiviteit van de bovenliggende delen van het zenuwstelsel normaliseren.

Een goed resultaat in spierkrampen wordt aangetoond door centrale spierverslappers, een typische representatieve van deze klasse is midokalm. Deze geneesmiddelen worden gecombineerd met niet -steroïde ontstekingsremmende, waardoor het effect van anesthesie en herstel van de beweging volledig wordt verbeterd.

Aanvullende behandeling met medicijnen omvat sedativa en medicijnen om het werk van het zenuwstelsel te normaliseren. Hiervoor wordt het soms aanbevolen om antidepressiva, antipsychotica of kalmeringsmiddelen te nemen.

Vitaminecomplexen die groep B, vitamine D en calcium omvatten, helpen bij het verbeteren van de nerveuze geleidbaarheid en metabole processen. Om de structuur van kraakbeen te herstellen, wordt langdurig gebruik van chondroprotectoren gebruikt.

Fysiotherapie

Moderne fysiotherapietechnieken vormen een integraal onderdeel van de succesvolle behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom. Deze omvatten:

1. Het gebruik van stromingen van verschillende frequentie en intensiteit. Typisch wordt een stroomeffect gebruikt met een kracht van maximaal 100 mA, amplipulse (gemoduleerde stromen), darsonValisatie, elektroforese met analgetische stof en proteolytische enzymen. Methoden kunnen de bloedcirculatie in de schadezone verbeteren, metabolische processen herstellen, de bloedstroom verhogen en het medicijn rechtstreeks naar het toepassingspunt leveren.
2. Gebruik van de laser. De blootstelling ervan vermindert de activiteit van ontsteking en pijn, en wanneer gericht op parapouring -punten, kunt u de structuur van de tussenwervelschijven herstellen.
3. UFO. Met behulp van bestraling door ultraviolet wordt de opwarming uitgevoerd, de productie van vitamine D en de optimalisatie van calciummetabolisme.
4. Magnetotherapie. Het bestaat uit het gebruik van een inductiemagneet om regeneratieve processen te herstellen op het niveau van cellulaire structuren.
5. Balneotherapie. Het zorgt voor het gebruik van genezend water en modder. Daartoe wordt de patiënt aanbevolen om gemeenschappelijke en lokale baden te nemen, toepassingen en kompressen uit te voeren.

Fysiotherapie en massage

Een belangrijke link in de behandeling is lichamelijke opvoeding. De implementatie ervan is verplicht, maar de selectie van bewegingen moet worden uitgevoerd door een specialist. Met de lessen kunt u spierspanning herstellen, hun vezels versterken, het volume van bewegingen in de wervelkolom uitbreiden. Om een positief resultaat te verkrijgen, moeten bepaalde regels worden waargenomen:

• U kunt geen oefeningen uitvoeren als ze pijn of overmatige stress veroorzaken; U moet beginnen met trainen onder controle van een instructeur van een sportentherapie;
• Lichamelijke opvoeding moet regelmatig worden gedaan, alleen onder deze aandoening zal de vorming van een spierkorset plaatsvinden;
• Maak geen bewegingen van bewegingen en te snel, meestal wordt een gemiddeld of langzaam tempo aanbevolen;
• Gymnastiek wordt niet uitgevoerd met verergering van een ziekte;
• In het geval van achteruitgang moet u de oefening onmiddellijk stoppen en een specialist raadplegen.

Het is het beste om oefeningen te selecteren die worden uitgevoerd in de positie van liegen en staan op handen en voeten. Het is handig om de wervelkolom te strekken, de pers en terug te downloaden. Voor een dergelijke patiënt zal een goede methode van revalidatie na een verergering van osteochondrose een bezoek aan het zwembad zijn.

Massage is ook een effectieve methode voor therapie voor osteochondrose in het lumbale segment. Een ervaren specialist zal helpen bij het verbeteren van metabole processen en microcirculatie in de overtredingzone, spierspanning verlichten. Het gebruik van massage in de acute periode wordt uitgebreid, in aanwezigheid van ernstige onomkeerbare vervormingen, open wonden, uitslag of brandwonden op de huid.

Chirurgie

Bij afwezigheid van de resultaten van complexe conservatieve therapie, blijft het alleen om de radicale behandelingsmethode te gebruiken. Het bestaat uit het uitvoeren van een operatie op de wervelkolom om de compressie van zenuwwortels en de maximaal mogelijke herstel van de mobiliteit van de wervelkolom te elimineren of het getroffen segment te stabiliseren.

Indicaties voor de operatie zijn:

• Ontwikkeling van sekwestrische interback Hernia;
• Ernstige pijn, die niet wordt gestopt door het gebruik van medicijnen en blokkade;
• volledige druppel in de schijf met de ontwikkeling van caudaal syndroom en ischemie;
• De opkomst van tekenen van radiculomiloichemie.

Meestal wordt de patiënt uitgevoerd door microdiscectomie, wanneer botweefsel zijn integriteit behoudt en het revalidatieproces een korte periode duurt.

Er zijn andere interventiemethoden:

• endoscopische nucleotomie;
• laserdamporisatie van de schijf;
• Plasma -schijf nucleoplastiek.

Wetenschappers over de hele wereld ontwikkelen zich voor de implementatie van prothesen die intervertebrale schijven vervangen. Dit maakt het mogelijk om de patiënt na de operatie te rehabiliteren en de kans op handicap te verminderen.

Het gebruik van traditionele geneeskunde

Samen met het gebruik van medicijnen worden volksmethoden gebruikt om pijn in de onderrug van de onderrug te behandelen. Ze kunnen de volledige therapie van osteochondrose niet vervangen, maar laten remissie tot remissie in complexe therapie bereiken:

1. Thuis is het handig om radijs of mierikswortel te gebruiken als kompressen. Ze moeten op een rooster worden gehakt, een kleine huiszure room toevoegen en op de laesie worden aangebracht.
2. Je kunt kokend water op een blad van Burdock gieten en aan het lumbale gebied bevestigen. Top het bovenop met een donsjas en houd een uur vast.
3. Bodyaga in poeder, verdund 1:30 met plantaardige olie, helpt goed. Uit het mengsel wordt een geweldige opwarmingskompres verkregen, die een uur moet worden bewaard.
4. Het is handig om over de onderrug te wrijven met vloeibare honing. Maar dit moet correct worden gedaan om een krachtige bloedstoot tot de pijnlijke plek te bereiken.
5. Om pijn in de lumbale te verwijderen, wordt zalf gebruikt. Voor de productie moet u gelijke aandelen van ghee, kamferolie en paardenkastanje poeder nemen. Na grondig mengen wordt het product op stukken roggebrood gesmeerd en op de pijnlijke plek aangebracht.

Voordat u folk -remedies gebruikt, moet u een arts raadplegen.

Preventie van de ziekte

Om de ontwikkeling van lumbale osteochondrose en vernieuwing van remissie te voorkomen, moeten de preventieregels worden gevolgd:

• vermijd hypothermie;
• Verhoog geen zware objecten (de maximaal toegestane belasting voor een vrouw is 5 kg, voor een man - 10 kg);
• Voer dagelijks oefeningen uit waarmee we het spierkorset kunnen versterken en drukken;
• Met langdurig zittend werk, neem regelmatig pauzes en opwarm op;
• Tijdens het lopen volgt altijd uw houding;
• regelmatig mogelijke bronnen van chronische infecties aan het zeren;
• goed eten en overgewicht voorkomen;
• Zo lang mogelijk in een gematigd tempo lopen;
• Bezoek een dansgroep, deel aan zwemmen, sport lopen, het vermijden van plotselinge bewegingen en sterke sprongen.

Het is volkomen onmogelijk om osteochondrose te genezen, omdat de veranderingen die plaatsvinden in de wervelkolom onomkeerbaar zijn, maar moderne hulpmethoden helpen de kwaliteit van leven van de patiënt voor een lange periode te herstellen.